(Ten rozdział pochodzi z książki Deutsch mit Akkusativ und Pommes, bitte!Książkę można nabyć w formacie PDF klikając TU lub czytać na blogu. Możesz również zostać Patronem (kliknij tu) i dostać ją za darmo. Co jakiś czas będę publikował kolejne rozdziały. Życzę miłej lektury!)

Czasowniki modalne odgrywają ważną rolę w języku niemieckim, ponieważ pomagają określić sposób realizacji danej czynności. W konstrukcji zdania z czasownikiem modalnym, czasownik wyrażający czynność jest na końcu zdania w bezokoliczniku, czyli w formie czasownika nieodmienionego .

W języku niemieckim wyróżniamy 6 czasowników modalnych:

• können (móc, umieć, potrafić)
• wollen (chcieć)
• müssen (musieć)
• sollen (mieć powinność, obowiązek coś zrobić)
• dürfen (móc za pozwoleniem)
• mögen (lubić natomiast w trybie przypuszczającym oznacza wyrażenie życzenia – chcieć)

Poniżej podaję odmianę czasowników modalnych, ponieważ jest ona nieregularna. Ułatwieniem jest, że forma czasownika w pierwszej i trzeciej osobie liczby pojedynczej jest taka sama, a forma czasownika w pierwszej i trzeciej osobie liczby mnogiej równa jest bezokolicznikowi.

Przykłady zastosowania czasowników modalnych w czasie teraźniejszym, Präsens:

• Ich kann ein bisschen Deutsch sprechen. Potrafi ę trochę mówić po niemiecku.
• Ich will Deutsch lernen. Chcę uczyć się języka niemieckiego.
• Ich muss mit dem Hund spielen. Muszę się bawić z psem.
• Ich soll mein Zimmer aufräumen. Mam posprzątać mój pokój.
• Ich darf nicht zu spät nach Hause kommen. Nie mogę przyjść za późno do domu.
• Ich mag Fremdsprachen lernen. Lubię uczyć się języków obcych.
• Ich möchte nach Deutschland fahren. Chcę jechać do Niemiec.

Poniżej podaję odmianę czasowników modalnych w czasie przeszłym, Präteritum (Imperfekt), ponieważ wyrażanie sposobów realizacji danych czynności jest równie ważne w czasie teraźniejszym jak i przeszłym. Odmiana czasowników modalnych w czasie przeszłym Präteritum charakteryzuje się brakiem tzw. umlautów. Ułatwieniem jest, że forma czasownika w pierwszej i trzeciej osobie liczby pojedynczej jest taka sama, a forma czasownika w pierwszej i trzeciej osobie liczby mnogiej równa jest bezokolicznikowi.

W tabelce przy du przy czasowniku sollen wkradł się błąd. Powinno być „du solltest”.

Przykłady zastosowania czasowników modalnych w czasie przeszłym, Präteritum:

• Ich konnte ein bisschen Deutsch sprechen. Potrafiłem trochę mówić po niemiecku.
• Ich wollte Deutsch lernen. Chciałem uczyć się języka niemieckiego.
• Ich musste mit dem Hund spielen. Musiałem się bawić z psem.
• Ich sollte mein Zimmer aufräumen. Miałem posprzątać mój pokój.
• Ich durfte nicht zu spät nach Hause kommen. Nie mogłem przyjść za późno do domu.
• Ich mochte Fremdsprachen lernen. Lubiłem uczyć się języków obcych.